Είναι μια κατάσταση στην οποία χωρίς σαφή αιτία εμφανίζεται αιφνίδιος πόνος με περιορισμό και στις παθητικές και στις ενεργητικές κινήσεις του ώμου –αυτό είναι και το χαρακτηριστικό κλινικό εύρημα.
Πολλοί τον κατηγοριοποιούν ως πρωτοπαθή και δευτεροπαθή.
Στον πρωτοπαθή δεν αναγνωρίζονται σαφώς κάποιες παθολογικές καταστάσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε παγωμένο ώμο ενώ στον δευτεροπαθή ενοχοποιείτε –συνυπάρχει διαβήτης υποθυρεοειδισμός καρδιοαναπνευστικές παθήσεις τενοντίτιδα του δικεφάλου ασβεστοποιός τενοντίτιδα ρήξεις του τενόντιου πετάλου κ.α.Μια τρίτη κατηγορία έχει προταθεί για την μετά τα κατάγματα και το χειρουργείο δυσκαμψία που αναπτύσσετε στον ώμο.
Ο ασθενής γενικά περνάει τέσσερα στάδια. Στο πρώτο υπάρχει πόνος με μικρή η καθόλου απώλεια της κίνησης στο δεύτερο υπάρχει πόνος και μειωμένο εύρος κίνησης στο τρίτο υπάρχει μικρός πόνος και απώλεια της κίνησης του ώμου με χαρακτηριστική αίσθηση ακαμψίας στο τέλος της κίνησης (rigid end feel)-αυτό είναι και το χαρακτηριστικό σημάδι του πόνου στο παγωμένο ώμο και στο τέταρτο μικρός πόνος και προοδευτική αύξηση του εύρους της κίνησης.
Η όλη διάρκεια των σταδίων κρατάει 2.5 με 3 χρόνια!
Ο ασθενής πρέπει να αναζητήσει θεραπεία γρήγορα γιατί η παρατεταμένη δυσκαμψία θα οδηγήσει σε μυϊκές ατροφίες, δύσκολα θεραπεύσιμες ενώ ο ιατρός πρέπει να αξιολογήσει σωστά με την κλινική εξέταση και το ιστορικό.
Η θεραπεία αρχικά είναι συντηρητική αλλά σε προχωρημένα στάδια η κινητοποίηση με νάρκωση η η αρθροσκόπηση θα βοηθήσουν τον ασθενή .