ΚΑΤΑΓΜΑ ΙΣΧΙΟΥ
Τα κατάγματα του ισχίου αφορούν ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και επειδή ο πληθυσμός γηράσκει τα κατάγματα ισχίου αυξάνονται .Περίπου 16 εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο πάσχουν από κάταγμα ισχίου παγκοσμίως με τα περισσότερα να εμφανίζονται στη νότια Ευρώπη και στις Ηνωμένες πολιτείες της Αμερικής
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε κάταγμα ισχίου είναι:
Η ηλικία (οι ηλικίες μεταξύ 70-74 ετών έχουν 7 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για κάταγμα ισχίου από τις ηλικίες 50-54)
Το φύλλο(οι γυναίκες έχουν 3 φορές πιο συχνά κατάγματα στο ισχίο από ότι οι άντρες)
Η οστεοπόρωση ,γιατί τα οστά είναι πιο αδύναμα και μπορεί ακόμα και ένα απλό πέσιμο από το ύψος του ασθενούς μέσα στο σπίτι να οδηγήσει σε κάταγμα (αυτό είναι και το πιο συχνό σενάριο)
Απουσία φυσικής δραστηριότητας που μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή αδυναμία και αδυναμία των οστών
Επίσης φάρμακα που επηρεάζουν την αντίληψη του ασθενούς η συνυπάρχουσες παθήσεις του νευρικού συστήματος οδηγούν σε πτώσεις και κάταγμα.
Όσον αφορά την πρόληψη των καταγμάτων ισχίου λοιπόν σημαντικά είναι η καλή όραση ,η τροποποίηση του χώρου ώστε να μην υπάρχουν περιττά εμπόδια ,η απλή σωματική άσκηση τροποποίηση των φαρμάκων ώστε να μην αναγκάζω κάποιον να σηκώνεται τη νύχτα ,ο καλός φωτισμός του χώρου όπου διαμένει ο ηλικιωμένος .
Σχεδόν πάντα τα κατάγματα του ισχίου χρειάζονται χειρουργείο.
Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα επιλεγεί για την χειρουργική αντιμετώπιση σημαντική είναι η γρηγορότερη κινητοποίηση του ασθενούς.
Και εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι ο κυριότερος παράγοντας σε όλες σχεδόν τις έρευνες που επηρεάζει το μετεγχειρητικό αποτελέσματα είναι ο χρόνος του χειρουργείου.Οσο πιο γρήγορα( μέσα σε 48 ώρες είναι το ιδανικό)τόσο πιο καλά θα πάει ο ασθενής,ενω η καθυστέρηση πάνω από 4 ημέρες αυξάνει δραματικά τις επιπλοκές κυρίως σε ασθενείς με προδιαθεσικούς παράγοντες -χαμηλό αιματοκριτη,καρδιολογικά προβλήματα, αναπνευστικά προβλήματα
Ο στόχος πρέπει να είναι πάντα μετά το χειρουργείο ο ασθενής να αποκτήσει το επίπεδο της κινητικότητας που είχε πριν την πτώση, ένας στόχος που επιτυγχάνεται με την γρήγορη και σωστή αντιμετώπιση του κατάγματος και την στενή μετεγχειρητική παρακολούθηση του ασθενούς.