ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ
Η οστεοπόρωση είναι μια συστηματικά νόσος που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική πυκνότητα και διαταραχή της μικροαρχιτεκτονικης των οστών οδηγώντας σε αυξημένη ευθραυστότητα και επακόλουθο αύξηση του κινδύνου κατάγματος.
Παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία >70 ,το φύλο(γυναίκες ) ,ο δείκτης μάζας σώματος(χαμηλότερος από 20 )προηγούμενο κάταγμα χαμηλής βίας, ιστορικό κατάγματος ισχίου από γονέα ,κορτικοειδή(5 mg πρεδνιζολόνης για τουλάχιστον 3 μήνες ) το κάπνισμα ,η περιορισμένη φυσική δραστηριότητα και φυσικά( η γνωστή) χαμηλή οστική πυκνότητα.
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι για την εκτίμηση της οστεοπόρωσής δεν βλέπουμε μόνο μια εξέταση αλλά παίρνουμε ιστορικό και εξετάζουμε τον ασθενή .
Το καταλαβαίνουμε αυτό με δύο μικρά παραδείγματα .Άτομα με ιδία οστική πυκνότητα αλλά διαφορετικό ιστορικό κατάγματος έχουν διαφορετική πρόγνωση γιατί η ‘ύπαρξη σπονδυλικού κατάγματος σχετίζεται με διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης μεταγενέστερου κατάγματος ομσς και τριπλάσιο κίνδυνο κατάγματος ισχίου .
Επίσης σε άτομά χωρίς κάταγμα αλλά με ίδια χαμηλή πυκνότητά εκτός από οστεοπόρωση πρέπει να αποκλείσουμε και αλλά νοσήματα όπως την οστεομαλακία και τον υπερπαραθυροειδισμό .
Αρά μία μέτρηση δεν αρκεί…
Η σημασία να γίνει σωστή αξιόλογη και κατάλληλη θεραπεία για την οστεοπόρωση φαίνεται όχι μόνο από την θνητότητα λόγω των καταγμάτων που προκύπτουν αλλά και από την σοβαρή αναπηρία και την μεγάλη μείωση της ποιότητας της ζωής .
ΠΡΟΛΗΨΗ λοιπόν .
Η πρόληψη περιλαμβάνει κυρίως δίαιτα με επαρκή ποσότητα ασβεστίου και πρωτεϊνών επαρκή πρόσληψη βιτ D διατήρηση σωστού σωματικού βάρους αποφυγή καπνίσματος και υπερβολικής χρήσης αλκοόλ και φυσικά η σωματική δραστηριότητα.